Barfmenu

Sinds een aantal maanden eten onze honden rauw vlees. Barfmenu. En dat vinden ze lekkerrrrr...

Voorheen aten ze altijd brokken. Dat deed onze oude hond, Flater, en dan zijn we blijven doen. Voor ons gevoel kochten we altijd een kwalitatief hoogwaardig voer. Dat vinden we belangrijk. Onze jongens moeten goed eten.

Toen Wiebus eind vorig jaar, 2012, bepaalde veranderingen in zijn gedrag begon te vertonen zijn we gaan "dokteren". Er was iets met Wiebus, maar we wisten niet wat (later bleek dat hij slecht ging zien en uiteindelijk blind werd). In die tijd zijn we ons gaan verdiepen in hondenvoeding. Wat is er allemaal te koop, wat zijn de voor- en nadelen, wat past bij onze honden en onze eisen...

We kwamen bij Barfmenu. Rauw vlees in verschillende smaken. Na een korte gewenningsperiode zijn ze helemaal over gegaan op dit voer en ze vinden het zooo lekker. 

"Vroeger" aten ze dus brokken. Voor Jeppe, broertje van Wiebus, kochten we kleine brokjes, want elk brokje moest gekauwd worden en gekauwd en gekauwd. Het eten duurde altijd een eeuwigheid bij het mannetje. Wiebus daarentegen kreeg grote brokken, want die zette zijn bek in de bak en schrokte alles in een mum van tijd naar binnen. Voor Wiebus hadden we een voerbak, speciaal voor honden die schrokken. 

Tegenwoordig is het andersom. Jeppe zet zijn bek in de bak en heeft binnen een paar tellen zijn bak leeg. Wiebus doet er iets langer over... Hij loopt al een achterstand op, omdat hij de bak moet zoeken... Voordat Wiebus kan beginnen met eten is Jeppe al halverwege. Daarnaast krijgt Wiebus nog steeds een aangepast portie, voor zijn prachtig mooie slanke lijntje, aangevuld met boontjes. Hij heeft daardoor een "volle" bak. 

Eens in de zoveel tijd kopen we twintig kilo Barfmenu. Twintig diepgevroren worsten van ieder 1 kilo. Deze zagen we doormidden, zodat we, na een uurtje zagen en verpakken, 40 porties in de vriezer hebben liggen. Volgens een bepaald systeem voeren we de verschillende smaken. 

Gisteren was het weer zover. Ik moest nieuw eten gaan halen. Bij thuiskomst zette ik de twee dozen op de grond, waarna Wiebus gelijk aan de gang ging... Die dozen moeten natuurlijk open, eten, eten, eten, eten... Nee, dat neusje van Wiebus is prima. En elke keer is het weer hetzelfde ritueel. De dozen gaan open met veel geweld (een doos weegt tien kilo). Er wordt een worst "gestolen" (Wiebus houdt deze altijd zo schattig vast aan het uiteinde...) en Wiebus begint te kauwen...

In het menu onder het kopje [Video] een filmpje of klik hieronder om er gelijk naar toe te gaan.

Wiebus en Barfmenu

p.s. Ik wil er best een beetje reclame voor maken, het bevalt ons tenslotte goed.. Wij voeren Tinlo Barfmenu, een combi van Compleet en Deluxe.