Blij met kleine dingen

Het gaat goed met Wiebus. Hij gaat steeds meer oppakken van zijn "oude gewoontes".
En dat is voor mij toch een teken dat hij goed in zijn velletje zit. Het zijn zo van die kleine dingetjes, maar Wiebus past zich goed aan.

Voorbeeldje?
Wiebus maakte altijd grapjes, 's avonds, zo tegen koffietijd. Hij kwam dan lekker bij je op de bank, met een bot. En dat bot werd vervolgens 10 - 15 x van de bank gegooid, expres... Wij hadden het natuurlijk al lang in de gaten, maar het leukste was om niet te reageren. Wieb ging dan naar het bot kijken en wachten... en wachten.... en wachten.... tot wij het bot weer op pakte, zodat Wiebus het weer van de bank kon gooien. En dat koppie dan van hem... Als we niet snel genoeg reageerde naar zijn zin, moest het op een andere manier... Krabben aan je been, heel beheerst, maar zeker niet onopmerkzaam. Als dat nog niet werkte.... "binnemonds" blaffen... En ja, uiteindelijk kreeg hij altijd zijn zin... Leuk spel, alhoewel we ook wel eens hebben gezucht. En dit spel heeft Wiebus weer opgepakt. De laatste maanden heeft hij het niet gedaan, hij had eigenlijk helemaal geen interesse in zijn bot, lag alleen maar te slapen. En hoe vervelend het soms ook kon zijn, wat kun je zo'n klein ding dan missen en wat zijn we blij dat hij het weer doet... De grapjas. Ik zal eens proberen om het te filmen, het is echt zo komisch om te zien....

En dan nog iets... Ook zoiets kleins, maar o zo leuk. In de auto gaat Wiebus weer tegen de voorstoelen op staan, of in het midden of aan de zijkant, zodat hij lekker met zijn neus bij het open raampje kan. Ook iets wat we maanden niet hebben gezien...

Hoeraaaa, GO Wiebus GO!!!!