Een nieuw probleem...

We hebben het de afgelopen week een paar keer gehoord.... Als de honden alleen zijn, gaan ze joelen.. En niet zo'n beetje ook. Ik had het al een beetje door, Wiebus vindt het niet zo fijn als ik weg ga, maar ja, ik kan niet de hele dag zijn handje vast houden. Nu hebben we dus gehoord hoe ze tekeer gaan als ze even alleen zijn. En daar ben ik niet blij mee en de buren ook niet, lijkt me.

Dus we moeten dat maar weer gaan oefenen. Opbouwen. Wiebus moet er weer vertrouwen in krijgen. 

Nou snap ik best dat het allemaal erg onwennig is voor Wiebus en dat alles tijd kost. En dat geeft ook helemaal niet. Maar hier moeten we wel mee aan de gang. Hoe langer we er mee wachten, hoe moeilijker het zal worden.

Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik er zelf ook wel een beetje moeite mee heb... om ze alleen te laten. En dan bedoel ik niet even, maar ik laat ze nu niet een halve dag alleen. Wiebus is nogal eens in de war.

Wat dat is? Ik weet het niet. Is er dan toch meer dan alleen de blindheid? Is Wiebus gewoon erg ongedurig?

Om een voorbeeldje te noemen... We wonen al jaren in hetzelfde huis. Toen Wiebus bij ons kwam wonen, woonden we al in dit huis. Al die jaren zit de voordeur op dezelfde plek. Toch presteert Wiebus het nog zeer geregeld om tegen de muur te lopen als we thuis komen van bijvoorbeeld een wandeling. En dan ook nog verbaasd zijn dat de muur niet open gaat. 

Het is wennen, voor Wiebus, voor ons. Ik moet er ook nog erg aan wennen, mijn draai vinden. Op dit moment kost het allemaal best veel tijd. Wiebus lijkt zich niet meer zo goed te kunnen vermaken thuis. Spelen met Jeppe is er niet meer bij. Ik hoop dat dat wel weer terug komt, ook voor Jeppe. Dus als Wiebus weer energie heeft opgedaan van de ochtendwandeling, gaat hij aandacht lopen vragen. Moeilijk moeilijk moeilijk...

Het lopen gaat nog steeds lekker. Wiebus geniet er ook echt van. Maar ook hierin moet ik mijn draai vinden. Jeppe wil heel graag en loopt strak aan de riem, voorop. Wiebus is was afwachtender, zeker in het begin, en loopt achteraan. Ik loop daar ergens tussenin, in spagaat. Krijg er een zere rug van.. 

Morgen weer een nieuwe dag....