Spelen
22-08-2013 20:47Het is alweer een tijdje geleden dat er een update was, dus hoog tijd.
De afgelopen periode heb ik veel mailtjes en berichtjes ontvangen via deze site. Mensen met een blinde hond, mensen die net als ik op internet op zoek waren (en zijn) naar praktische informatie en die op de site van Wiebus terecht zijn gekomen. Echt geweldig om op deze manier contact te hebben met mensen met dezelfde vragen als ik....
De laatste tijd ben ik erg op zoek naar manieren om met Wiebus te spelen. Tuurlijk zijn er heel veel dingen die hij wel kan, maar er zijn zeker dingen die hij niet meer kan, of minder goed dan eerder. Een leuk voorbeeld is het spelen met de bal. Wiebus heeft een duidelijke voorkeur voor tennisballen. Daar wil hij mee spelen. Maar dat is niet altijd even makkelijk. Als de bal niet meer stuitert, moet Wiebus het doen met zijn neus. Uiteindelijk vindt hij de bal wel, maar het is moeilijk. Met een beetje pech loopt hij ook nog eens tegen de bal aan, waardoor deze verder rolt en weer "onvindbaar" is... Dus we hebben een bal gekocht met een belletje. Al een tijd terug. En hoe hard ik mijn best ook doe.... Wiebus vertikt het om met deze bal te spelen. Hij heeft hem nog nooit vast gepakt, nog nooit interesse getoond. Wiebus wil dat niet, dus Wiebus doet dat niet. Toen ik het van de week weer probeerde (spelen met de bal met het belletje) liep Wiebus naar de bak met speeltjes en haalde de tennisbal er uit. Met andere woorden ; Hier wil ik mee spelen, en niet met die domme bal die jij daar hebt....
Gisteren waren we buiten, in de achtertuin, aan het spelen. Met de tennisbal. Want Wiebus wil dat... Maar hij liep tegen de bal aan waardoor deze verder rolde... Wiebus had dit niet in de gaten en wilde de bal pakken. Die er dus niet lag. Gevolg : Wiebus klapt met zijn gebit op de stenen. Ik zag en hoorde het... Oef! Gelukkig geen schade.
Er is zeker wel iets wat Wiebus heel graag doet. En dat is puzzelen. We hebben verschillende puzzels. En je kunt natuurlijk makkelijk een puzzeltje maken. We verstoppen dingen in dozen, verpakken speeltjes in handdoeken..... Maar vaak is dit met koekjes, stukjes gedroogde long bijvoorbeeld. En we letten nog steeds goed op het gewicht van Wiebus, dus dit soort spelletjes kun je niet onbeperkt blijven doen.
Maar is dat spelen dan zo belangrijk? Ja, vind ik wel. Wiebus is, sinds hij blind is, passiever. Spelen met Jeppe is er niet meer bij, zelf een speeltje pakken of mij uitdagen is er niet meer bij. En toch vindt hij het heel leuk om te spelen, om samen dingen te doen. Dus maak ik daar tijd voor. Om Wiebus er bij te houden, om Wiebus te prikkelen, om Wiebus een uitdaging te geven.
Toen ik laatst een "oproepje" deed op de facebookpagina van Wiebus kwamen er ideetjes binnen. Bijvoorbeeld wild-geurstoffen, konijnenlucht in een flesje... Leuk, daar gaan we zeker mee aan de gang. Speciale ballen, die geluid maken... In september is Wiebus jarig en ook dit jaar zullen we cadeautjes kopen. Dat doen we altijd en zeker dit jaar. Wiebus wordt 10! En dat gaan we vieren. Wiebus heeft het verdiend. Nog meer dan andere jaren...
Maar goed.... Alle ideeën zijn welkom. Wiebus is altijd wel in voor iets nieuws. En het mag best moeilijk zijn, Wiebus is hoogbegaafd!!
Nog een paar filmpjes van Wiebus, druk met de puzzels.
PS. Ben ik al gewend? Ja en Nee.. Ik vind zo mijn weg, saampjes met Wiebus. Maar van tijd tot tijd vind ik het nog steeds moeilijk. Wiebus is Wiebus niet meer, maar toch ook wel... Ik houd van mijn mannetje. En samen kunnen wij het aan!
—————
